उडायो बाचा सबै हुरीले

२०६३ माघ १ गते अन्तरमि संसद्मा सहभागी हुने बेला तत्कालीन नेकपा माओवादीले 'हामी कांग्रेस-एमालेजस्तो विधायिका संसद्को बैठक चलिरहेका बेला अनुपस्िथत हुने छैनौँ । सबै बैठकमा हाम्रो अनिवार्य उपस्िथति हुनेछ' भन्ने प्रतिबद्धता सार्वजनिक गरेको थियो । प्रारम्भिक दिनमा उसले प्रतिबद्धता कायम गर्ने प्रयत्न पनि गर्‍यो । जस्तो- बैठकका दिन सबै एउटै गाडी चढेर सिंहदरबार जाने, एकै किसिमको लुगा लगाउने, सामूहिक रूपमा बस्ने आदि ।

 समय घर्कंदै जाँदा उनीहरूको प्रतिबद्धता भने पानीको फोका बन्यो । सामूहिक गाडीको सट्टा हरेकका लागि गाडी हुन थाले । समान पहिरन 'स्टाइलिस' र विविध पहिरनले विस्थापित गर्न थाल्यो । यसलाई नियन्त्रण गर्न पार्टीले आचारसंहिता त ल्यायो तर त्यसले पनि केही लछारपाटो लाउन सकेन । हुँदाहँुदा प्रधानमन्त्रीका लागि चौथो चरणको निर्वाचनको दिन साउन २१ गते त आफ्नै पार्टीबाट प्रधानमन्त्री पदका उम्मेदवार बनेका प्रचण्डलाई मत खसाल्न झन्डै तीन दर्जन माओवादी सभासद् अनुपस्िथत रहे । जबकि, माओवादीले साउन ५ गतेको निर्वाचनमै आफ्ना सबै सभासद्लाई प्रचण्डलाई मत हाल्न ह्वीप जारी गरेको थियो ।

यसो कल्पना गरौँ त, सिंहदरबार छिर्दाको माओवादी र अहिले सिंहदरबारभित्रको माओवादी !